Εδώ κάθε εβδομάδα σου παραθέτω λήψεις που με άγγιξαν και μία ενδεχόμενη ιστορία πίσω από αυτές.
Ο πρωθυπουργός παίζει επικίνδυνα πολιτικά παιχνίδια που μολύνουν τη Δημοκρατία.
Οι νέες προκλήσεις για την Αριστερά από την Αργεντινή και τη Βραζιλία μέχρι τη Νικαράγουα και τη Βενεζουέλα
Σκέψεις και προβληματισμοί με αφορμή το κείμενο του Σ. Πατσαλίδη «Οι δισεπίλυτες ιδιαιτερότητες της θεατρικής Θεσσαλονίκης».
Αφορμή γι’ αυτές τις σκέψεις στάθηκαν κάποιες άλλες σκέψεις, του Σάββα Πατσαλίδη που δημοσιεύτηκαν πριν από λίγες μέρες στην Παράλλαξη
Ο Σπ. Βούγιας γράφει για το μπαρ - ορόσημο της Θεσσαλονίκης, ένα στέκι που έφερε ζωντανή και κοσμοπολίτικη ατμόσφαιρα στην πόλη
Ο Γ. Γκροσδάνης γράφει για το «μαγικό άγγιγμα» του Σπίλμπεργκ που άνοιξε την αυλαία του 63ου ΦΚΘ
Ο Γ. Τσιτιρίδης γράφει για το βιβλίο της Ε. Νικολαΐδου στο οποίο ξεδιπλώνεται το φαινόμενο της σεξεργασίας από τα αρχαία χρόνια έως σήμερα
Το Αζόφ -επισήμως- δείχνει ότι απομακρύνεται από τις ακροδεξιές και νεοναζιστικές του ρίζες
Ταξιδέψαμε στην ακτογραμμή Γαλλίας-Ισπανίας στον Ατλαντικό, εκεί που το σήμερα αγκαλιάζει την ιστορία του χθες.
Το ΚΘΒΕ, οι προσπάθειες εκτός Κρατικού, η νέα γενιά, η θεατρική απομόνωση της πόλης και το "στην Αθήνα είναι αλλιώς" - Γράφει ο Σ. Πατσαλίδης
Το έργο του Χιλιανού συγγραφέα Guillermo Calderón με τίτλο Βίλα (Ο δρόμος που δεν πήραν) φέρνει στο προσκήνιο την ειδική σχέση αισθητικού και πολιτικού πεδίου
